Najlepszym komentarzem będą tutaj słowa J. Brodskiego: Nieczytanie wierszy sprawia, że społeczeństwo osuwa się na taki stopień wysłowienia, na którym staje się łatwym łupem demagoga lub tyrana.

Walory edukacyjne czytania poezji dla dzieci

O ile czytamy poezję dzieciom gdy są małe o tyle przestajemy gdy zaczynają dorastać. Agata Głażewska w swojej książce „Nie bój się poezji” pisze o wartościach jakie może przynieść czytanie wierszy. Są to m.in.

• poszerzanie wyobraźni –  wychodzimy poza ramy własnych doświadczeń, poszerzamy wiedzę o świecie
• poezja otwiera na rzeczywistość duchową –  często okazuje się, że słuchając wiersza poznajemy swoje wnętrze. Zdajemy sobie sprawę z tego, że to co napisał poeta to właśnie o nas, zaczynamy się z tym utożsamiać. W końcu zostało zwerbalizowane to co przeczuwaliśmy w sobie od dawna!
• walory terapeutyczne – doświadczenia mam, które spróbowały za pomocą czytania poezji pomóc swoim dzieciom na płaszczyźnie nadpobudliwości ( okazuje się, że wiercące się dzieci z łatwością zapamiętują czytaną im poezję) oraz z problemami dotyczącymi opóźnieniem mowy ( rymowane wiersze ułatwiają rozpoczęcie mowy).
• wzmacnianie pamięci – maluchy automatycznie zapamiętują często czytane im utwory
• umiejętność prezentowania siebie – na brak tej wartości cierpi większość społeczeństwa. Z pewnością, publiczne wystąpienia albo nawet zwykłe wypowiadanie własnego zdania w dyskusji, można poprzedzić recytowaniem wierszy przed mamą i tatą. W związku z tym, wyćwiczenie tego za młodu doda nam odwagi w późniejszych latach.

Jaka poezja dla dzieci?

Co najlepiej czytać dziecku? Czy zatrzymać się na wierszach Tuwima i Brzechwy? Czy nie mamy ich już dość po naszych dziecięcych latach? Wymienieni poeci to kanon na, którym opiera się większość społeczeństwa i który łączy pokolenia. Wszyscy je znają i często potrafią wyrecytować. Rozumiem jednak fakt, że mogły się znudzić. Nasz polski dorobek jest spory, dlatego mamy z czego wybierać. Ostatnio wpadł mi w ręce wiersz Wisławy Szymborskiej:

Kot w pustym mieszkaniu

Umrzeć – tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś tu się nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.
Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek.

Przecież to jest bardzo atrakcyjny wiersz, a już na pewno dla rodzin posiadających kota. Po przeczytaniu można o nim porozmawiać i szybko okaże się, że pięciolatek doskonale zrozumie co się w nim dzieje.

Herbatki poetyckie

Wiele rodzin (często w edukacji domowej) urządza sobie podwieczorki/herbatki poetyckie. Tak naprawdę obojętnie jak to nazwiemy, ale robi się to zawsze w podobny sposób. Na tego typu wydarzenie, wyciągamy czysty obrus, dajemy piękną zastawę, mogą być kwiaty w wazonie i co najważniejsze przekąski ( zwłaszcza na początku, gdy musimy dzieci dopiero przekonać). Przekąski każdy może dopasować do swojej rodziny – u jednych będą owoce, u innych czekolada lub kakao itp. Chodzi o to aby zrobić atmosferę, dlatego warto też zapalić świeczkę. Podczas takiej herbatki poetyckiej czytamy wiersze. Możemy zacząć od poezji dla dzieci, już nam znanej, a skończyć na czymś nowym. Warto porozmawiać z dzieciaczkami jak odbierają dany wiersz, jakie mają spostrzeżenia. A gdy już wszystko zostanie zjedzone rozłożyć na stole sztalugi, farby i namalować to o czym właśnie czytaliśmy.

Poezja w piosenkach

Poezję znajdziemy również w piosenkach. Daje nam to dodatkowe wsparcie jeśli chodzi o zaznajomienie dzieci z twórczością naszych polskich wieszczy. Wielu artystów korzysta z wierszy napisanych przez poetów. Niedawno wyszedł nowy album znanej wokalistki Sanah. Wybrała ona piękne wiersze W. Szymborskiej i J. Słowackiego. Słuchając ich zanurzamy się w melodii, słowach i zaczynamy rozumieć. Jeśli dzieci są starsze utwór można rozebrać na czynniki pierwsze i opowiedzieć, dlaczego dany wiersz jest tak przejmujący (np. Hymn J. Słowackiego pisany na wygnaniu) .