Samodzielność jest elementem wolności, dlatego tak ważne jest jej wspieranie u dziecka. Samodzielność można kształtować w formowaniu własnych myśli lub wykonywaniu coraz to bardziej odpowiedzialnych czynności. Jak zrobić to najlepiej?
„Pomóż mi zrobić to samodzielnie”
Jest kilka punktów, które są istotne w dążeniu dziecka do samodzielności:
– jak najrzadsze wtrącanie się i wycofywanie aby dziecko miało przestrzeń do prób
– przygotowanie odpowiedniej przestrzeni, czyli takiej, w której sobie samo powinno poradzić
– danie maluchowi tyle czasu ile potrzebuje
– okazywanie akceptacji, wspieranie
Jeśli chcesz wspierać dziecko w codziennym dążeniu do samodzielności musisz poświęcić na to trochę czasu. Musi to być zaplanowane, ponieważ gdy się spieszycie aby gdzieś wyjść nauka na zakładanie butów na pewno nie wyjdzie pomyślnie. Zamiast dać się ponieść nerwom warto pomóc dziecku, a to samo ćwiczenie powtórzyć na następny dzień. W takim towarzyszeniu maluchowi oprócz kształtowania się u niego samodzielności, zaczyna tworzyć się z nim bliższa relacja.
Błędy w dążeniu do samodzielności u dziecka
My dorośli często, gdy dziecko popełnia błędy i z czymś sobie nie radzi, zaczynamy je wyręczać. I jeśli widzimy, że sam maluch zaczyna się już irytować, to jest to dobre, ale póki tak się nie zdarzy nie wychodźmy przed szereg. Pewna mądra osoba napisała, że nic nie odbiera dziecku inicjatywy tak, jak poprawianie po nim tego, co zrobiło. Błędy to okazje do nauki. My je kiedyś popełnialiśmy i dzieci również muszą przejść tę drogę. Aby jednak zadanie było dobrze wykonane trzeba dziecku powoli pokazać jak ma daną czynność wykonać. Najpierw słowami a później rękoma. Nie powinniśmy również karać i wygłaszać kazań. Na nikogo z nas nie działa to dobrze. Istotne jest aby przygotować się na ewentualne porażki, np. stłuczenie szklanki. Samo nastawienie może sprawić, że nas to nie zdenerwuję. Fajnie jakby blisko były sprzęty potrzebne do posprzątania. Dobrym pomysłem jest również mówienie o swoich błędach i pokazanie jak sobie z nimi radzimy, np.: „Nie chciałam mówić w ten sposób, powinnam powiedzieć…”. Natomiast jeśli widzisz, że dziecko ma kłopoty zapytaj czy mu nie pomóc lub zaproponuj inne rozwiązanie słownie. Pamiętamy aby pomagać tylko wtedy kiedy dziecko wyrazi na to zgodę.
